Blat kuchenny z kompozytu – wady i zalety

Idealny blat kuchenny łączy w sobie estetykę z wytrzymałością. Ładnie pasuje do kuchennej zabudowy, a nawet mebli w salonie w przypadku połączenia pokoju wypoczynkowego z kuchnią, a jednocześnie nie łatwo go zabrudzić, zniszczyć czy zarysować.

W czym kompozyt jest lepszy od kamienia?

Naturalny kamień chociaż bardzo trwały, ma swoje wady, wśród których mamy przede wszystkim konieczność specjalistycznego czyszczenia. Kamienia nie czyści się środkami zawierającymi kwasy, stąd niektóre używane powszechnie w kuchni detergenty zupełnie odpadają. Kompozyt jest niewrażliwy na kwasy, czyści się łatwo, a do tej czynności używać można dowolnych środków czyszczących. Co więcej kompozyt jest znacznie od kamienia lżejszy, dlatego nie ma ryzyka uszkodzenia dolnych części szafek kuchennych czy konstrukcji nośnej, ciężarem blatu. Przypomnijmy, że ciężki blat w jednej bryle (czyli wykonany z jednej części materiału na całej długości) jest też niezwykle trudny do transportu.

Szczególnym typem blatu kompozytowego jest kompozyt mineralno-akrylowy, który powstaje wodorotlenku glinu połączonego z żywicą akrylową i pigmentami. Materiał ten podlega hartowaniu, co znacznie zwiększa jego trwałość. Jego wyższość nad kamieniem czy konglomeratem polega na tym, że zawsze będzie od tych materiałów cieplejszy w dotyku.

Wady kompozytu

Najsłabszą stroną kompozytów jest ich podatność na zarysowania. Tu nie ma porównania do kamienia czy konglomeratu, kompozyt znacznie łatwiesz uszkodzić nożem czy nawet przesuwając po nim nie podklejony filcem automat do kawy.

Ceny konglomeratów z najwyższej półki będą podobne do cen blatów wykonanych z drewna lub kompozytu. Konglomeraty dostępne są w bogatej kolorystyce i pasują zarówno do kuchni nowoczesnych jak i rustykalnych.